Stereotiep denken is een bitch. Zelfs als je je er heel bewust van bent, sluipt het erin. In de discussies rond #metoo bijvoorbeeld. Daaruit sprak steeds een beeld van mannen als seksuele jagers en daarmee bijna automatisch ook daders, en vrouwen als slachtoffers. We zijn immers biologisch verschillend, aldus het stereotype, en dat werkt door in onze seksuele relaties.
Binnen genderstudies gebruiken we de term 'essentialisme' voor iedere vorm van denken die aspecten van menselijk gedrag en identiteit typeert als een bepaalde essentie: een niet-herleidbare biologische en/of psychologische eigenschap die onveranderbaar en pre-sociaal is. Dat is een prachtige definitie, van Rahman & Jackson overigens, die zoveel betekent als 'het terugbrengen van bepaalde eigenschappen tot een biologische oorsprong'.
Biologie wordt daarbij gelijkgesteld aan de natuur en in de natuur zijn dingen nu eenmaal zo. Dus de opvatting dat vrouwen beter kunnen zorgen, wordt gezien als een biologisch verschil dat altijd zo is geweest. Dat geldt ook voor de gedachte dat mannen seksueel assertiever zijn.