In Brainwash Zomerradio van Human interviewt presentator Floortje Smit denkers aan de hand van muziek. Welke nummers zijn vormend geweest voor hun identiteit en denken? Vannacht was tijdgeestonderzoeker Farid Tabarki te gast. En deze lessen kunnen we van hem leren.
1. We zijn in de overgang naar een vloeibare samenlevingDe samenleving waarin we nu leven is een vaste, piramidevormige samenleving, die top-down is georganiseerd. Dit is een overblijfsel van de industriƫle revolutie, die heeft gemaakt dat we dingen centraal aanpakken en van bovenaf aansturen. Denk aan de politiek die veel macht heeft, of de top van het bedrijfsleven dat de strategie uitzet. De logica van deze structuur, met de vaste verbondenheid van elementen en instituties staat zodanig onder druk, dat je de metafoor zou kunnen gebruiken dat de bestaande structuren smelten.
Het concept van de vloeibare samenleving komt van de Pools-Britse filosoof Zygmunt Bauman. Hij denkt na over wat er na de moderniteit komt. Zijn stelling was dat de vloeibare moderniteit de opvolger is van de huidige moderniteit. Als je dat concreet wilt maken, dan worden alle vaste dingen die we hebben georganiseerd met elkaar (denk aan cao's of vaste curricula voor scholen) vloeibaar. Er zijn dan geen vaste posities meer, maar eerder posities die steeds kunnen veranderen, omdat we steeds meer instrumenten in handen hebben gekregen om onafhankelijk te opereren van energiemaatschappijen, een werkgever of een school.
Bauman vond dat er veel op af te dingen was of dat nu wel zo goed is voor onze samenleving. De analyse van deze transformatie naar een andere samenleving moet je loskoppelen van de waardering voor de transformatie. In de piramidesamenleving waren verliezers, en in de vloeibare samenleving zullen er weer andere verliezers zijn, net zo goed als dat er andere mensen baat zullen hebben bij deze ontwikkeling. Daarom moeten we goed nadenken over wat we nodig hebben om die vloeibare samenleving in de hand te houden.
We zijn in de overgang naar een tijd van permanente onzekerheid. De ontwikkeling van technologie gaat zo razendsnel, dat een van de mogelijkheden om met deze versnelling om te gaan, is om zelf ook voortdurend te blijven versnellen. Altijd maar door blijven rennen, om de technologie bij te kunnen blijven benen. Maar de technologie is zo ontzettend snel geworden, dat we dat simpelweg niet redden. Dus komen we uitgeput op de grond terecht. Voor Bauman is het antwoord op versnelling daarom: vertraging. Het tegenovergestelde. Dus juist: tijd voor elkaar maken. Tijd vrijmaken om zelf te begrijpen wat er aan de hand is. Een stap terug te zetten om de context van de verandering te begrijpen. Als we onszelf deze tijd gunnen en geven aan onze collega's, vrienden en familie, wordt het veel makkelijker om onze positie te bepalen en de verbinding aan te gaan.
De tekst gaat verder onder de foto.