In Brainwash Zomerradio van Human interviewt presentator Floortje Smit denkers aan de hand van muziek. Welke nummers zijn vormend geweest voor hun identiteit en denken? Deze lessen kunnen we leren van uitvinder en ontwerper Eibert Draisma.
1. Spullen hoeven niet kapot te gaanOf het nou zijn pratende koffiezetapparaten, dansende lampen of slaapmutsen tegen het knikkebollen zijn: Draisma geeft levenslange garantie op alle ontwerpen die hij verkoopt. En eigenlijk is het gek dat niet alle bedrijven dat doen. 'Spullen hoeven niet stuk te gaan. Nog een tafel, nog een lamp, nog een stoel. Wat moeten we met al die zooi?', vraagt hij zich af. Kapotalisme, noemt Denker des Vaderlands René ten Bos, eerder deze week te gast in Brainwash Zomerradio, dat. Het kapitalisme drijft op het feit dat spullen stuk gaan en vervangen moeten worden.
Draisma, die behalve zelf ontwerpt, ook een nieuwe generatie ontwerpers opleidt aan de Design Academy in Eindhoven, is het daar mee eens. Het levert een lastige paradox op. 'Ontwerpers houden dat in stand. Dat vind ik ook het lastige aan lesgeven. Eigenlijk wil ik de studenten meegegeven dat ze goed moeten nadenken als ze iets willen gaan ontwerpen. Ze moeten zich afvragen of het wel echt nodig is. Soms is het beter van niet. Dan kun je bestaande producten verbeteren, in plaats van met iets nieuws te komen.'
De door Draisma ontwikkelde Battery Eater, een klein robotje gemaakt van paperclips dat werkt op oude batterijen, is gebaseerd op dat principe. Hij kwam op het idee voor het apparaatje toen hij merkte dat lege batterijen uit een fietslampje, niet helemaal leeg zijn. 'Ik had de batterijen in mijn fietslampje vervangen, en na een week waren ze weer leeg. Ik dacht dat ik vergeten was om ze uit te zetten, en ze daarom nu leeg waren. Toen bedacht ik dat dat helemaal niet mogelijk is. Een LED-lampje gebruik zo weinig energie, dat de batterijen niet na een week al leeg kunnen zijn.'
En inderdaad: de batterijen bleken nog voor dertig procent opgeladen te zijn. 'Het feit dat het lampje het niet meer deed, zegt niets over de batterij, maar over het ontwerp van het lampje. En dat geldt niet alleen voor batterijen in fietslampjes, maar ook in afstandsbedieningen, fototoestellen, in alles waar een batterij in zit. Zo'n apparaat koop je maar een keer, de batterij elke keer opnieuw. Veel partijen zijn er helemaal niet bij gebaat dat een batterij het zo lang mogelijk doet.' Op een zogenaamd lege batterij uit een huishoudapparaat kunnen de oogjes van de Battery Eater, kleine rode LED-lampjes, nog tot anderhalf jaar lang knipperen.
Tekst loopt door onder de video.