Als klein meisje ging ik ervan uit dat ik zou trouwen. Ik droomde niet van een prins op het witte paard, maar ik nam wel aan dat ik zo rond mijn dertigste zou trouwen. Dat gebeurde niet. Integendeel. Op mijn dertigste maakte mijn vriend het uit, en was ik zo single als het maar kan. Toen wilde ik wel eens zien wat er verder nog is.

Ik was benieuwd hoe ik mijn leven kon organiseren zonder trouwen als ideaal. Ik heb een pornoset bezocht, ben op bezoek gegaan bij vrouwen die live-webcamshows geven. Ik ben op bezoek gegaan bij polyamoureuze mensen, stellen die geloven dat je meer dan één relatie tegelijk kunt hebben. Ik heb van alles geprobeerd wat niets voor mij was toen ik me nog op het huewelijk richtte. Te radicaal, te zelfdestructief, te krankzinnig.

Wat ik merkte, is dat als je een afwijkende relatie wilt hebben, dat dat hard werken is. Als je getrouwd bent, weet iedereen wat dat betekent. Het staat op je belastingaanslag en de polis van je zorgverzekering. De hele samenleving erkent dat instituut. Als je experimenteert met een ander soort relatie, met polyamorie of bijvoorbeeld co-ouderschap, dan moet je het wiel zelf uitvinden. Hoe zit zo'n relatie bijvoorbeeld juridisch in elkaar? Het is zoveel makkelijker om je bij een bestaand instituut te voegen.

Tekst loopt door onder de afbeelding.

© Brainwash

Foto: Wesley Quinn.

En dat is op institutioneel niveau. Als je een afwijkende relatie hebt, krijg je ook te maken met sociale afkeur. Ik zie nog geen politicus die toegeeft dat hij of zij een polyamoureuse relatie heeft. Als je toegeeft van kinky seks te houden, dan kun je je expertise in je vakgebied kwijtraken. Misschien raak je je baan wel kwijt. Dat weerhoudt veel mensen ervan om het überhaupt te proberen.

Toen ik mijn boek schreef, kon ik de journalistiek als dekmantel gebruiken. Als je jouw zoektocht niet meteen publiekelijk wilt maken, kun je beginnen met het lezen van een boek, het kijken van porno, of proberen te visualiseren hoe het zal zijn om bepaalde fantasieën uit te leven. Je hoeft niet meteen een seksfeest te bezoeken of een one-night-stand te regelen.

Ik merkte, toen ik me ging openstellen voor andere mogelijkheden, dat het beeld dat ik van mezelf had, voortkwam uit gehoorzaamheid. Ik dacht dat ik een conservatief iemand was, die wilde trouwen en kinderen krijgen. Wat mijn onderzoek opleverde, is dat ik minder angstig ben. Minder bang om alleen te zijn, minder bang voor wat er gebeurt als mijn vriend met een ander naar bed gaat, minder angst om voorgelogen te worden…

Het was in zekere zin erg bevrijdend. Dat klinkt een beetje afgezaagd, maar nadenken over mijn eigen opvattingen heeft me echt geholpen.

Dit is een fragment uit bovenstaand televisieinterview met schrijver Emily Witt. Over hoe porno niet vrouwonvriendelijk hoeft te zijn, maar juist ook emanciperend kan zijn, en de voor- en nadelen van internet daten. Kijken dus.