Ben jij optimistisch? Optimisten worden vaak gezien als naïef, alsof ze de wereld door een roze bril zien. Een pessimist zou dan juist realistisch zijn. Psychologen zien optimisme echter niet als tegenovergesteld aan pessimisme of realisme.
Wat is optimisme dan wel? Om dat uit te leggen eerst wat over de psychologische tegenhanger: hulpeloosheid. Martin Seligman, grondlegger van de positieve psychologie, heeft in (erg dieronvriendelijk) onderzoek met honden ontdekt dat je hulpeloosheid kunt aanleren. Hij zette honden op een metalen plaat in een kooi en liet daar elektriciteit door lopen. De ene hond kon de stroom uitzetten met een hendel. De andere hond was afhankelijk van de eerste: de stroom ging pas uit als de eerste hond de hendel had overgehaald.
Vervolgens gingen beide honden naar de volgende testopstelling: weer een metalen plaat maar in plaats van een kooi nu een heel laag hekje. Toen de stroom aan werd gezet, ging de eerste hond op zoek naar de hendel. Die bleek er niet meer te zijn, dus sprong de hond over het hekje (en was dus van de stroom af). De tweede hond had echter geleerd dat hij toch niets aan de stroom kon doen dus bleef afwachten tot het voorbij was.
De tweede hond heeft hulpeloosheid aangeleerd. De eerste hond leerde juist dat ze invloed had op de situatie met de hendel. Toen de hendel weg was, ging ze op zoek naar wat ze nu kon doen. Als we nu kijken naar stress in ons dagelijks leven, dan blijkt dat mensen veel lijken op de honden in dit experiment. We voelen ons ook vaak (een beetje) hulpeloos als we het idee hebben dat we niks aan onze situatie kunnen veranderen. Onze baas stelt allerlei eisen, het weer is slecht en je date heeft toch niet zo'n zin in een vervolgdate.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.