In de VPRO-documentaire Tinder Love die begin 2016 werd uitgezonden, zaten een paar onthullende zinnetjes. Dat had zowel te maken met de inhoud van de boodschap, als met de persoon die de woorden uitsprak: de oprichter en CEO van Tinder, Sean Rad. Hij verkondigde het volgende: 'Tinder lijkt op de echte wereld, maar is gewoon beter. In het echt kan iedereen je aanspreken, en andersom, en dan kun je worden afgewezen. Met Tinder heb jij de touwtjes in handen. Daar spreek je alleen mensen als jij dat wilt en interesse in ze toont. Het geeft je een mate van controle die je in het echt niet hebt.'
Deze opvatting van Rad, die er kort gezegd op neerkomt dat je bij sociale ontmoetingen de touwtjes stevig in handen moet houden en risico's of fricties dient te vermijden, gaat in meer dan één opzicht mank. Bij Rad staat het frictieloze, efficiënte gebruikersgemak centraal, waarmee hij gemakshalve vergeet dat resultaten - of in dit geval: veroveringen - hun waarde meestal ontlenen aan het feit dat ze verworven zijn, dat ze een zekere inspanning vragen of geduld vergen.
Hoezeer dit het geval is, werd onderstreept door de ervaringen van de millennials zoals opgetekend in Kleine filosofie van de digitale onthouding. Dat de wereld niet meer onder surf- en swipe-bereik lag, dat men zich moeite moest getroosten om zijn of haar dierbaren te ontmoeten, leidde tot een algemene herwaardering van de inspanning. Zo kwam Jeroen tot de slotsom dat 'eigenlijk alles in waarde toeneemt, zodra dingen moeilijker worden.' Bij Hidde was eenzelfde geluid te beluisteren: 'Het maakt het moment van samenkomen mooier', stelde hij vast. Op mijn vraag wat hij precies bedoelde met 'mooier', gaf hij een antwoord dat lijnrecht ingaat tegen Rads Tinder-swipe-ethos: 'De niet-vanzelfsprekendheid dat alles maar zo makkelijk gaat. Dat maakt het mooier.'
De bedachtzame Fenna was misschien wel de accuraatste woordvoerder ter weerlegging van Rads ideeën. Zij kwam tot de slotsom dat sociale media 'iets doen met je kwetsbaarheid' en kwam tot de volgende stelregel: 'Omdat je de ongemakkelijkheid makkelijk kunt vermijden, wordt de ongemakkelijkheid veel groter als die er is.'
Misschien kunnen we voor deze stelregel, resultaat van het Silicon Valley-ethos dat frictieloosheid in sociale relaties nastreeft, een nieuwe eigentijdse term munten: Tinderitis.