Hallo witte mensen! Wacht – voordat jullie nu weer gelijk in een kramp schieten: ik ben net zo wit als jullie. Maar toch wil ik graag iets tegen jullie – ons – als groep zeggen. Want zoals jullie misschien hebben meegekregen, publiceerde Anousha Nzume een boek met die titel: Hallo witte mensen. En daar kwam een storm aan reacties op. Men vond het 'prekerig vingerwijzen' en 'een product uit een giffabriekje dat identiteitspolitiek heet'.
Tekst gaat door onder de foto
Screenshot uit de serie Dear White People van Netflix
En zo hebben we het alweer een hele tijd over de manier waarop Nzume haar punten maakt. Over de 'toon van het debat'. Nu is dat op zich een Nederlandse volkssport, discussiëren over de toon waarop een debat wordt gevoerd, waarin ieders standpunt altijd lijkt te zijn dat die toon niet deugt. Dus over de inhoud, het 'racismedebat' zelf, hebben we het weer nauwelijks gehad.
Ik wil een voorstel doen. Namelijk dat we de 'toon van het debat' even laten voor wat hij is. Dat is misschien nog niet zo gemakkelijk, want wie weet vind je de toon van het debat wel heel onaangenaam. En voel je je aangevallen door wat Anousha Nzume en andere antiracismeactivisten zeggen.
Maar laten we eens proberen om dat buiten de discussie te houden. Laten we – hoe onaangenaam we de toon ook vinden – het nu alleen maar over de inhoud hebben. Of nog liever, dat wij het eens een keertje helemaal nergens over hebben. Dat wij een keer gaan zitten, en luisteren. En als we dan iets horen dat ons kwetst? Dan slikken we even en kweken we een dikkere huid. Want dat doen onze niet-witte landgenoten tegenover ons al heel lang. Nu is het onze beurt.
meer weten?Niet alleen het boek Hallo witte mensen van Anousha Nzume zorgde voor veel ophef, ook de serie met de vergelijkbare naam Dear White People kon rekenen op controverse. Toen Netflix de trailer uitbracht, werd opgeroepen tot een boycot en annuleerden verschillende mensen hun Netflix-abonnement, omdat de serie bol zou staan van racistische retoriek tegen witte mensen.