"Zwarte Piet is kwetsend voor zwarte mensen." Het is het slechtste argument tegen Zwarte Piet dat ik ken. Het wordt gebruikt om het afschaffen van deze volkstraditie te bepleiten. Een echo daarvan zien we ook bij de verdedigers van deze traditie: "Ons kinderfeest wordt geofferd aan een paar mensen van Surinaamse of Antilliaanse afkomst die zich beledigd voelen."
Koloniaal geweld
Het doet me denken aan een discussie die ik onlangs had met een aantal studenten in een college over de dekolonisatie van de filosofie in Pretoria, Zuid-Afrika. In de Oue Klubsaal op de campus aldaar wordt in Delftsblauwe tegeltjes de Slag bij de Bloedrivier verbeeld, de massamoord door de nakomelingen van de VOC-ers (Afrikaners) op de Zoeloes begin 19e eeuw. Tegenover studenten die vonden dat dit nu eenmaal een stukje van de Afrikaner geschiedenis is dat daarom die verbeelding rechtvaardigt, bracht iemand in dat dit kwetsend is voor Zoeloe studenten.
Rechtvaardigheid
Maar racistische stereotypen en verheerlijkingen van Europees koloniaal geweld gaan iedereen aan. Advocaat Telford Taylor, de assistent van de Amerikaanse aanklager tijdens de Neurenberger processen (1945-46), betoogde hartstochtelijk dat aanvallen op bepaalde groepen niet slechts misdaden zijn tegen de directe slachtoffers, maar evenzeer tegen degenen die niet tot die groep behoren. In de jaren '60 schreef hij over hate crimes tegen zwarte mensen in de Zuidelijke staten van Amerika en in Zuid-Afrika onder Apartheid: "Rechtvaardigheid dicteert dat zulke daden evenzeer misdaden tegen witten als tegen zwarten zijn."
Rechtvaardigheid die niet algemeen is, is geen rechtvaardigheid.
Het argument dat Zwarte Piet kwetsend is voor zwarte mensen is ook terug te vinden in de aflevering 'De Zwarte Piet-discussie' die Medialogica (Human) maakte over Zwarte Piet. Over hoe de werkelijkheid het beeld van Zwarte Piet bepaalt, en de gevolgen van een verhitte discussie op nationaal niveau.