Toen de Belgische wielrenner Michael Goolaerts een hartstilstand kreeg tijdens Parijs-Roubaix en later op de dag overleed, vroeg ploegleider Michiel Elijzen zich af of hij goed had gehandeld. Had hij het anders moeten doen? De hind-sight bias is een moeilijk te herkennen denkfout.
Afgelopen zondag eindigde wielerklassieker Parijs-Roubaix in een drama. Op 150 kilometer van de finish viel de Belgische renner Michael Goolaerts (23) op de kasseistrook van Viesly, waar hij roerloos bleef liggen. Toegesnelde artsen probeerden hem te reanimeren en brachten hem per helikopter naar het ziekenhuis van Lille, waar hij later op de avond zou overlijden.
Behalve uitingen van troost, rouw en medeleven waren er op sociale media ook andere reacties: 'Begrijp ik het nu goed? Wordt bij wielrennen gewoon doorgereden als er iemand een hartaanval heeft gehad?', twitterde Nico Dijkshoorn. En ook anderen reageerden vol onbegrip: 'Waarom wordt een wielerkoers niet stilgelegd als een van de deelnemers in kritieke toestand wordt afgevoerd?' En: 'De commerciële belangen bij een onbeduidend fietswedstrijdje worden weer eens pijnlijk duidelijk.'
Tekst loopt door onder de afbeelding.