De Nederlandse politiek moet iets doen met de Nashville-verklaring. Deze uit Amerika overgewaaide tekst, afgelopen weekeinde ondertekend door honderden protestanten, stelt onomwonden dat wat betreft de ondertekenaars zaken als homoseksualiteit en geslachtsverandering verwerpelijk zijn en indruisen tegen hun persoonlijke overtuigingen.

Nu vind ik op zich dat je de gekste persoonlijke overtuigingen aan mag hangen. Prima als iemand de persoonlijke overtuiging heeft dat je seks moet kunnen hebben met jonge kinderen bijvoorbeeld, als het maar bij een persoonlijke overtuiging blijft. Vervelender wordt het als iemand met zo'n persoonlijke overtuiging de boer op gaat, in woord dan wel gedrag. Wat mij betreft mogen we homofobie hetzelfde behandelen als pedofilie: sommige mensen hebben dat nu eenmaal, dat verdient acceptatie, medelijden en hulp, maar vooral geen aanmoediging en ook zeker podium.

Dit is het probleem met de Nashville-verklaring. Die is namelijk behalve door gewone reli-gekkies ondertekend door docenten aan de Vrije Universiteit, en door volksvertegenwoordigers, namelijk SGP-lijsttrekker Kees van der Staaij en SGP-senator Diederik van Dijk.

De behandeling van Geert Wilders heeft getoond dat de Nederlandse politiek prima in staat is om iemand buiten te sluiten op ideologische gronden. Er wordt niet aan pestgedrag gedaan: als de PVV een motie indient waar een andere partij ook wel wat in ziet dan wordt die gewoon gesteund. Natuurlijk heeft de PvdA ooit geroepen dat ze NOOIT een motie van de PVV zouden steunen, maar de PvdA zou de PvdA niet zijn als dat een loze belofte bleek. Maar over het algemeen verkeert de PVV, dankzij het extremistische geblaat van hun voorman, in een parlementair isolement, en dat is volkomen terecht.

Waar ik heen wil moge duidelijk zijn (ik probeer er af en toe zo'n lekker Bijbelse aanvoegende wijs in te gooien). Dat twee prominente SGP-politici zo'n manifest ondertekenen is toch minstens zo erg als de meeste uitspraken van Geert Wilders. Of ze ervoor vervolgd moeten worden valt nog te bezien, daar kijkt het OM overigens al naar, maar ze mogen in ieder geval de politieke verantwoordelijkheid voor die uitspraken niet ontlopen.

Tekst loopt door onder de afbeelding.

© Brainwash

Kees van der Staaij (foto: ANP/Remko de Waal).

Van de Vrije Universiteit (de naam zegt het al een beetje) verwacht ik dat de docenten in kwestie ontslagen worden. En zo verwacht ik dus ook van het kabinet, dat na de Provinciale Statenverkiezingen in de Eerste Kamer de steun van de SGP moet gaan zoeken, dat ze deze kwestie meenemen in hun toenadering jegens die partij, waarvan de voorman homoseksualiteit categorisch afwijst. Let wel: niet voor zichzelf, dat staat hem immers vrij, maar ook voor anderen. Want Kees van der Staaij vindt dat hij een mening mag hebben over wat u in de slaapkamer doet, de lul. Een politieke hufter hoeft niet op een politiek cadeautje te rekenen, vraag maar aan Wilders, die consequent buiten de formatiebesprekingen wordt gehouden. De SGP na dit manifest iets gezelligs als inperking van abortus of euthanasie gunnen (de bemoeizucht tiert welig) zou dus een immorele zet zijn.

Je kunt tegenwerpen dat er al vrij breed met vrij veel afschuw is gereageerd op deze verklaring de afgelopen dagen, en dat juich ik natuurlijk toe. Het is bovendien veelzeggend dat CU-voorman Segers zich tegen deze verklaring heeft uitgesproken, en dat Van der Staaij zelfs wordt aangevallen door een fundamentalistisch gereformeerde de Volkskrantlezer (die bestaan blijkbaar), die vindt dat homoseksualiteit een zondige, geneesbare aandoening is. En hulde voor de VU, die maandag de regenboogvlag hees op de universiteit, en afstand nam van de verklaring. Maar dat is in dit geval niet genoeg. Een universitair docent die deze verklaring ondertekent heeft niks te zoeken in een onderwijsfunctie. Wanneer een volksvertegenwoordiger openlijk dit soort ideeën belijdt doet hij, in de woorden van Jan Jaap van der Wal, gewoon niet meer mee.

Tot slot: ik ben natuurlijk ook geen naïeve sukkel. Als de VVD of het CDA zich niet van hun beste kant laten zien, ben ik niet echt verbaasd. Maar D66 dan? Ik weet dat het daar ideologisch niet zo lekker gaat de laatste tijd, maar deze flagrante middelvinger naar de Nederlandse LGBT+-gemeenschap kúnnen de vrijzinnig liberalen toch niet negeren? Zo hevig als ik een rechte rug en een moreel kompas van de coalitie en van de VU verwacht, zo hevig verwacht ik ook dat ik teleurgesteld ga worden. Maar dan heb ik in ieder geval vast gezegd dat ik dat een gotspe vind.