Waarom de doodstraf weer aan populariteit wint

Een van de beste podcasts op de wereld, Radiolab, is onlangs begonnen met een spinoff die uitsluitend over het Amerikaanse Supreme Court gaat. 'More Perfect' is er in de eerste aflevering met het gestrekte been ingegaan door de doodstraf te bespreken. Ze interviewen de man die de dodelijke injectie heeft uitgevonden en de vrouw die de dodelijke injectie onmogelijk heeft gemaakt, maar voor die verhalen moet je de aflevering maar beluisteren. De interessantste bijdrage was die van Robert Blecker, een professor aan de New York Law School, voorstander van de doodstraf, maar: tegenstander van de dodelijke injectie.

Op 8 december jongstleden werd Ronald Bert Smith geëxecuteerd in Alabama. Na de injectie bleef hij nog een kwartier kronkelen en hoesten voor hij overleed. Maar dit soort gruwelijke taferelen zijn niet het bezwaar van Blecker. Hij betoogt dat de dodelijke injectie juist té humaan is voor een executiemethode.

Blecker heeft zowel een executie bijgewoond, als het palliatief sederen van zijn terminale vader. Hij vindt het moeilijk te verkroppen dat die procedures, de zwaarst mogelijke straf enerzijds en het afscheid van een dierbare anderzijds, zo ontzettend veel op elkaar lijken: iemand ligt op bed, aan een infuus, omringd door naasten en medisch personeel. De beul die een crimineel straft en de arts die het lijden van een dierbare verricht, zijn dezelfde persoon geworden, die dezelfde handelingen uitvoert. "There should be no resemblance. This isn't medicine, this is punishment."

Volgens Blecker moeten we terug naar het vuurpeloton, en dan zonder losse flodders. "If we cannot face what we're doing, and acknowledge it, then we shouldn't do it."