Prioriteit bij een bepaalde groep leggen, niet verder kijken dan de uiterlijke verschijning en alleen zien wat iemand niet – het gebrek – in plaats van wel is. Dat staat democratie in de weg, stelt de Amerikaanse kunstenares Sophia Wallace.
Ze heeft het hierbij over het vrouwelijk geslachtsdeel. En het feit dat het vrouwelijk zwellichaam pas sinds 1998 in de Westerse wetenschap ten volle is ontdekt en erkend. Dertig jaar nadat we (wel) in staat waren de eerste man op de maan te laten landen.
Nog steeds weet een bizar klein percentage van de – ook hoogopgeleide – mensen dat de vrouwelijke clitoris veel groter (vijf tot tien centimeter) en ingenieuzer is dan 'het knopje', zich grotendeels onderhuids bevindt en zich bij opwinding vult met bloed: ook de vrouw krijgt een stijve. De clitoris en de penis zijn van hetzelfde embryonaal weefsel en elkaars absolute gelijke. Met het enige verschil dat het vrouwelijke genotsorgaan zich wat meer verborgen houdt, maar daarentegen wel twee keer zoveel zenuwuiteinden heeft.
Wallace wil sinds 2012 met haar project Cliteracy bewustwording van de clitoris bevorderen. Om zo voor eens en altijd af te rekenen met naweeën van Sigmund Freuds gedachtegoed dat de vrouw bovenal een 'tekort aan een fallus' is. Het krachtige beeld van de gezwollen clitoris kan een signaal van gelijkwaardigheid zijn. Kennis kan bovendien iemands kansen en moed vergroten.
In de slaapkamer krijgt de erectie van de man vaak nog prioriteit boven die van de vrouw. Ook in de politiek en media lijkt zij harder te moeten werken – en meer tijd nodig te hebben – om zich stevig en staande te houden. Maar tijd loont en de techniek is aan haar zijde: terwijl Trump ons afgelopen zomer een eeuw terugwierp in de vrouwenemancipatie, rolde in Parijs 's werelds eerste clitoris uit de 3D printer. Voor in de voorlichtingslessen op school, op het nachtkastje of op schaal 1.000.000:1 op de stoep van Het Witte Huis.
meer weten?De Franse researcher Odile Fillod ontwierp de eerste open-source, anatomisch correcte en printbare 3D clitoris. Dit model laat zien dat de clitoris van hetzelfde weefsel is gemaakt als de penis, dat de clitoris ook een voorhuid en eikel heeft en dat de clitoris opzwelt bij opwinding. "Ik wilde laten zien dat vrouwen en mannen dus niet zoveel van elkaar verschillen", aldus Fillod. Klik hier om de 3D clitoris zelf te printen.
Eerder haalde schrijver Niña Weijers in Brainwash Radio op NPO Radio 1 de 3D geprinte clitoris aan in een pleidooi voor een gelijkere verdeling van orgasmes tussen mannen en vrouwen. Haar bijdrage lees (en hoor) je hier terug.
De Australische uroloog Helen O'Connell gaf de clitoris in 1998 wetenschappelijke erkenning.